Een engel verliet de hemel
en verdwaalde.
Ze daalde neer op aarde
en werd een stoffelijk wezen.
Hard en pijnlijk was haar landing.
Haar lijf werd zo stijf,
dat het vanzelf
versteende
in een granieten standbeeld.
Een hevig onweer stak op
en de bliksem spleet
haar vleugels in tweeën.
Ze versplinterde
in zeshonderd zes en zestig stukjes.
Van de schrik bekomen
verzamelde zij moed
en raapte zij de brokstukken
weer bij elkaar.
De engel heelde zichzelf.
Ze haalde diep adem en lachte.
Met stromend water
uit een bron
leste zij haar dorst.
Dit maakte haar
krachtiger dan ooit.
Ze werd zo sterk
als wuivend riet in de wind.
Stap voor stap leerde zij
om stevig te staan,
oplettend te lopen
en vurig te dansen
op de mooiste muziek.
Ze sloeg haar vleugels uit
en in vrolijk verlangen
vloog zij het vervolg
van haar leven.
©Anthonie Roose
Afbeelding: Howard Lyon