Onbewust of onderbewust?

Vaak worden de termen ‘onbewust’ en ‘onderbewust’ door elkaar heen gebruikt, net zoals ‘instinct’ en ‘intuïtie’ vaak met elkaar verward worden. Toch zijn ze nadrukkelijk van elkaar te onderscheiden. Als mens bezit je een instinctief, een intelligent en een intuïtief bewustzijn, dat zich manifesteert in je gevoel, je verstand en je hart. Instinct is je onbewustzijn, intellect is je bewustzijn en intuïtie is je onderbewustzijn, dat je wat mij betreft net zo goed of zelfs beter je bóvenbewustzijn zou kunnen noemen.

Ademhaling, spijsvertering en bloedsomloop zijn processen die onbewust in je plaatsvinden. Alles wat je verder doet en laat zonder er speciaal bij na te denken, uit de kracht van de gewoonte, is eveneens onbewustzijn. Zodra je erover gaat nadenken, wordt je jezelf bewust van het onbewuste in je. Nu kun je desgewenst anders gaan leren ademhalen, je spijsvertering verbeteren of bepaalde gewoonten veranderen. 

Een allesverterend vuurmeer

Het onderbewustzijn (of beter bovenbewustzijn) is een soort brug tussen je onbewuste en je bewuste bestaan. Met andere woorden: in je hart kun je je buik en je hoofd met elkaar verbinden. Je intuïtie is je feilloze weten, dat je voelen en je denken combineert, maar er tegelijk ver bovenuit stijgt. Feitelijk is de intuïtie van je hart de bron van je gevoelens en je gedachten, de bron van alles wat en wie je bent. En dat is meer dan een brug alleen.

In het eerste deel van de Apocalyps of Openbaring van Johannes (hoofdstuk 4) wordt je hart beschreven als de hemel in de vorm van een troonzaal. In die heilige ruimte staat een troon met daarop ‘degene die op de troon zit’. Dat is je goddelijke intuïtie, jouw heilige geest die je in alles de waarheid laat zien. Hij wijst je de weg, inspireert je en begeleidt je als een onafscheidelijke metgezel.

Het tweede deel van de Apocalyps beschrijft de goddelijke vonk van je intuïtie als een vuurmeer, waarvan de vlammen alles in je verteren, louteren en transformeren wat de ontplooiing van je zelfbewustzijn (ook wel christusbewustzijn of boeddhanatuur genoemd) in de weg staat. Je gedachten of gevoelens die zijn losgekoppeld van je hart, worden ontmaskerd als beperkende illusies van je onbewuste die als beesten en draken in je lijf en psyche tekeer gaan. 

De nieuwe wereld

Het vuurmeer in je hart is de eindbestemming van al je schaduwkanten en illusies. Deze vuurpoel is het vagevuur van het goddelijk licht in je. Dit meer is een eeuwige, allesvernietigende hel voor je ego, dat er naar zijn aard steeds voor kiest om waarheid te zoeken in zijn instinct alleen of in zijn intellect alleen. Of in een helemaal desastreuze combi van beide, maar zonder hart erin. Aan de buitenkant kan dat er geweldig en aanlokkelijk uitzien, maar het is niet meer dan schone schijn.

Het onbewuste wordt in de Apocalyps verbeeld als een diepe afgrond, een bodemloze put met een deksel erop. De vraag is: ben je bereid het deksel te openen en alles wat nog onbewust in je is in dit helse vuurmeer van je heilige geest, je intuïtie, te werpen? Je kunt je uiterste best doen om het deksel dicht te houden, maar ooit zal alles wat eronder zit omhoog borrelen en het deksel de lucht in schieten. 

Je kunt het niet langer binnenhouden. Er ontstaat chaos en destructie. De doos van Pandora opent zich op het moment dat je je onbewuste de ruimte geeft tot bewustzijn te komen. Alle grond schuift onder je voeten weg. Je hebt geen enkele zekerheid meer. Pijn en verdriet en allerlei ellende blijven je niet bespaard. Maar het goede nieuws is dat je ego op deze manier verschrompelt en wordt omgevormd van een kleinzielig, angstig, oordelend, egoïstisch klootzakje tot een gelukkig, onsterfelijk, liefdevol, zelfbewust wezen. De nieuwe wereld is begonnen.