Wanneer ben je volmaakt?

We maken onderscheid tussen slapende en wakkere mensen, tussen onverlichte en verlichte mensen, tussen onvolmaakte en volmaakte mensen. De ontwaakte Boeddha betitelen we als verlicht. De gezalfde Jezus noemen we volmaakt. Maar wat houdt dit dan in? Wanneer ben je ontwaakt, verlicht, volmaakt? Is dit ooit bereikbaar voor een gewone sterveling? Is het niet zo dat zolang je als mens op aarde rondloopt en weerkeert, je altijd nog iets te leren hebt en jezelf kunt verbeteren, tot aan je laatste snik? 

Jezus roept in zijn beroemde Bergrede zijn gehoor onbekommerd op om volmaakt te zijn, zoals ook hun hemelse Vader volmaakt is. Het is kennelijk voor heel wat meer mensen weggelegd dan voor een paar grote ingewijden. Maar het is iets anders dan een brave burger zijn. Het is ook iets heel anders dan zondags naar de kerk gaan, dagelijks in de lotushouding zitten of naar de Tien Geboden of het Achtvoudige Pad leven. Volmaaktheid gaat veel dieper dan dat. Volmaaktheid handelt over liefde. Liefde voor jezelf en liefde voor de ander. Vanuit je hart.

Grenzeloze liefde

In het groeien naar volmaaktheid gaat het om de motivatie waaruit ik leef: wil ik met alles wat ik aan mogelijkheden, talenten en bezittingen heb, mij inzetten voor mijn medeschepselen? Zelden of nooit doe ik de dingen direct op een perfecte manier, altijd in één keer precies raak, zonder fouten te maken. Maar zodra ik al mijn denken en voelen, al mijn uitingen en gedragingen laat bepalen door de spirituele liefde, die grenzeloos en onvoorwaardelijk is, laat ik zien dat ik een volmaakt mens ben, hoeveel domme dingen ik misschien ook nog doe. Het is de liefde die volmaakt is en die door mij heen stroomt. Liefde die niet kwetst, die keer op keer vergeeft en nooit oordeelt, die eindeloos geduldig en alles overwinnend is.

Als die liefde het huis van je leven binnendringt en gaat schijnen, komt allereerst vooral alle troep die je in je leven verzameld hebt, aan de oppervlakte. Er is werk aan de winkel, zodra je beseft dat je verlicht bent. De grote schoonmaak is begonnen. Zodra je beseft dat je in de kern volmaakt bent, ga je alle onvolmaaktheden in je leven pas goed zien. Volmaaktheid is als een stip op je horizon, die je de goede richting wijst. Ze is geen eindstation, maar een uitgangspunt, het moment van geestelijke volwassenheid. Je bent tot het doel gekomen van je leven, zodra je weet dat je het in je hebt en het een kracht is in je leven. Ze is een manier van kijken en zijn, die je door zoeken en ervaren, door schade en schande heen, gevonden hebt en nooit meer los kunt laten. 

Wat is goed, wat is fout?

Volmaaktheid betekent niet dat je geen verkeerde keuzes meer maakt. Maar een volmaakt of verlicht mens blijft niet in zijn fouten hangen en blijft ze niet verdedigen. Hij erkent ze juist en komt ervoor uit. Je imperfectie erkennen is wellicht de hoogste vorm van perfectie. Je gaat zelfs zien dat je foute keuzes jou het goede deden ontdekken. Wat is goed en wat is fout? Van je fouten leer je het meest. In die zin kun je je misstappen niet eens meer fout noemen en kun je er zelfs dankbaar voor zijn als iets wat je leven een goede wending heeft gegeven. Zo leer je en kan je verder groeien. Laagje voor laagje, steeds subtieler. 

Je groeit, precies zoals je hemelse Vader en Schepper zelf ook nog steeds groeit in volmaaktheid. Het universum wordt steeds wijzer, door alles wat wij mensen meemaken en ervaren. De Bijbel maakt ook meer dan eens melding van een moment dat God spijt krijgt van zijn daden. Hij schiep de mens, maar heeft er al vrij snel spijt van en wil hem vernietigen. Maar ook daar komt hij weer op terug. Meer dan eens heeft hij berouw over wat hij deed of van plan was. Net een mens. Zo vader, zo zoon. Het zit in de familie. 

De zon verlicht alle mensen

Spijt hebben over wat je niet goed deed is geen zwaktebod, maar een teken van kracht en leven volgens je volmaaktheid. Je beseft dat alle mensen onderweg zijn op hun grote levensreis. Het heeft niet zoveel zin om mensen in te delen in ‘verlicht’ of ‘onverlicht’. De zon geeft zijn licht aan alle mensen. We staan allemaal in de lichtbundel van hemelse liefde. De één straalt dat al wat meer uit dan de ander misschien, maar dit maakt je geen beter mens. Waar een ander is, daar kom jij ook, of je bent er al geweest. Niemand is meer of minder dan jij en jij bent niet meer of minder dan wie ook. 

Deze wetenschap maakt je bescheiden, krachtig en mild tegenover anderen. Ze doet je nog verder in jezelf keren, om te werken aan dat waarin je geneigd bent de ander te veroordelen, maar wat eigenlijk een nog onverlicht stukje van jezelf is wat je nog moet opruimen. En het is voor iedereen bereikbaar. Zo neem je je verantwoordelijkheid als mens. Zo help je elkaar. Zo verander je de hele wereld. Van binnenuit met jouw individuele mogelijkheden en talenten. Als je hiertoe in staat bent, ben je echt wakker, verlicht en volmaakt jezelf.

© Anthonie

https://t.me/herinnerjezelf