Je suis Thomas

Ik wil graag alles weten. Maar ik geloof niet zomaar alles. Van nature vind ik dat al moeilijk. Ik heb daarbij ook te veel gezien en meegemaakt wat de toets van echtheid niet kan doorstaan. Er wordt zoveel gezegd en zoveel beweerd. Er wordt veel gepapegaaid en gekopieerd zonder eerst zelf grondig onderzoek te doen. Er bestaat zoveel neppigheid en illusie. Op materieel én op spiritueel gebied.

Het is niet zo dat ik me niet kan overgeven aan de dingen die op mij af komen. Integendeel. Ik wil van nature eerst zelf ervaren of iets waar is of niet. Dus duik ik erin, ik dompel me erin onder. En tegelijkertijd blijf ik vanaf de zijlijn kijken wat er gebeurt. Dan pas weet ik of ik mezelf er definitief aan kan toevertrouwen of niet. Zo in het leven staan kan je lelijk beschadigen, zo weet ik. Dat is de keerzijde ervan. Het is niet anders. Maar op deze manier ervaar ik wel volop wat leven is en kan ik juist verder groeien als mens. Herken je dat?

Mijn sterrenbeeld is Tweelingen. Tweelingen willen alles weten wat er te weten valt in onze dualistische wereld. Ze willen steeds de beide kanten van het verhaal kennen. Ze laten zich niet meeslepen in één narratieve versie. Ze zoeken balans en vrede, maar ze laten zich niet met een kluitje in het riet sturen en zijn niet snel tevreden. Waar iemand anders misschien nog maar net het gevoel heeft ergens net aan begonnen te zijn, zijn Tweelingen alweer ergens anders. Voor de buitenwereld zijn ze vaak moeilijk te volgen in hun schijnbare wispelturigheid. Maar voor henzelf is er niks onlogisch aan wat ze denken en doen.

Een van Jezus’ leerlingen is Thomas. Hij staat bekend als ‘de ongelovige Thomas’. Ik ben een fan van Thomas. Als een van de twaalf tekens in de zodiak staat hij model voor het sterrenbeeld Tweelingen. Wanneer hij hoort van zijn medediscipelen dat ze de opgestane Jezus hebben gezien, neemt hij dat niet voetstoots aan. Hij zal het pas geloven, wanneer hij Jezus zelf gezien en gevoeld heeft, zo zegt hij. Opstanding? Verlichting? Wedergeboorte? Het zal best, maar ik geloof er niks van als ik het ook zelf niet kan beleven. Thomas is van het type ‘Onderzoek alles en behoud het goede’. En dan staat Jezus daar opeens in de kamer: ‘Vrede zij met jullie!’ Thomas ervaart de aanwezigheid van de opgestane Jezus nu zelf. Op dat moment is hij overtuigd. Hij kan niet afgaan op de verhalen van anderen, hij moet het eerst zelf ervaren om tot overgave te komen. Hij gelooft met heel zijn hart. ‘Gelukkig zijn zij die het eerst nog niet zien, maar die toch tot geloof en vertrouwen komen’, concludeert Jezus dan. Thomas is zo’n gelukkige. Hij heeft zijn intelligentie verrijkt met zijn intuïtie. Dat is opstanding uit de dood.

Je kunt te góedgelovig zijn en je kunt ook te óngelovig zijn. Echt geloof is vertrouwen op het leven, vertrouwen op jezelf, vertrouwen op de goddelijke kracht die in jou zelf werkzaam is. Dit soort geloof is een diep innerlijk weten. Hoe je tot dit vertrouwen op je hart komt, is niet zo belangrijk. Het kan op veel manieren. Je kunt je laten inspireren door de verhalen van anderen. Dat is goed. Je kunt het ook eerst zelf willen ervaren, alvorens het aan te nemen. Dat is ook goed. Voor mij werkt dat beter. Ik krijg er als mens ook alle ruimte voor. Verhalen kunnen erg inspireren. Maar hoe dan ook kom je niet verder door in de verhalen te blijven hangen. Alleen door de verhalen in jezelf tot klinken te laten komen leidt tot krachtig zelfbewustzijn en zelfvertrouwen. 

Echt geloven is uit je gedachten stappen en jezelf in de oneindige diepte storten voorbij je gedachten. Doodeng voor een ‘ongelovige’ Thomas. Ik herken mezelf zo goed in Thomas. ‘Je suis Thomas’. Maar Thomas weet dan ook als geen ander waarover hij het heeft, als hij in zijn ‘Evangelie van Thomas’ schrijft dat de twee één moeten worden. ‘Maak de twee één!’ roept hij daar meer dan eens. Het is zijn geloofsbelijdenis. Hij weet uit eigen ervaring wat gebrokenheid en afgescheidenheid inhoudt. Dat achter die sluier van illusie een wereld schuilt die één is. Een wereld waarin geen scheiding bestaat tussen mannelijk en vrouwelijk, tussen blank en zwart, tussen stof en geest, tussen gelovig en ongelovig, tussen wakker en niet wakker, tussen licht en donker, tussen goed en kwaad, tussen jij en ik. Een wereld van volmaakte vrede. Een wereld waar Tweelingen Eénlingen zijn geworden, die het Al beheersen en weten dat ze niets weten.

Anthonie Roose

(schrijver van ‘IK BEN HET ZELF! – De komst van de messias volgens de Apocalyps‘)