In het apocalyptische theater treden drie vrouwen op. Samen laten ze zien hoe mijn ziel zich ontwikkelt. Daarmee representeren ze de drie kanten van mijn ziel. In Openbaring 12 tot 22 komt mijn ziel van achter de coulissen. Eerst in de gedaante van een maagdelijke vrouw. Ze is hoogzwanger en staat op het punt van bevallen. Dat lijkt op het eerste gezicht wat tegenstrijdig. Een maagd die op het punt staat moeder te worden.
Ze is dan ook niet zomaar zwanger van een kind. De heilige geest heeft haar bevrucht van haar spirituele zoon. Deze geest heeft een diep verlangen in haar binnenste geplant. Het is het verlangen naar haar hoogste staat van zijn. Haar pure, onbevlekte, ware, goddelijke zelf. En dat verlangen is gewekt in haar ziel. De essentie van haar ziel is bezig te ontwaken. Ze wil eindelijk gezien worden zoals ze werkelijk is.
Drie vrouwen en drie beesten
In het hart van dit maagdelijk verlangen klopt nieuw leven. Het groeide uit tot een onstuitbaar verlangen. Het staat nu op het punt zich te gaan manifesteren. De ziel van de vrouw wil naar buiten, de wijde wereld in. De geboorte van haar zoon is haar eigen wedergeboorte. Maar dat doet pijn: de weeën worden steeds heftiger. Haar vreugde over haar baby wordt direct overschaduwd. Ze kijkt recht in de zevenkoppige muil van de rode draak.
De monsterlijke draak is haar grootste vijand. Hij vertegenwoordigt haar onware gedachten en percepties. Hij misleidt haar en dreigt haar omver te blazen. Een grotere tegenstander is moeilijk denkbaar. Ze schrikt terug voor het licht dat haar zoon zal uitstralen. Ze twijfelt of zij het wel waard is om dit kind op de wereld te zetten. Ze is bang dat haar zoon het misschien niet gaat redden. Ze pijnigt zichzelf eindeloos met deze overwegingen.
De draak probeert te verhinderen dat haar zoon geboren wordt. Hij wil haar zoon verslinden, wanneer hij toch het levenslicht ziet. Dat lukt hem niet, maar de vrouw moet haar zoon wel loslaten. De kleine jongen wordt weggevoerd naar een veilige plek. Een plek waar de draak niet kan komen. Daar kan hij eerst verder groeien en sterker worden. Dat is nodig om haar diepe verlangen werkelijkheid te laten worden. Het verlangen naar haar volmaakte wezen.
Die veilige plek moet wel bevochten worden. Gelukkig is daar de sterke engel Michaël. Hij vertegenwoordigt de goddelijke kracht in haar. Hij helpt haar door zijn zwaard te heffen tegen de draak. Er woedt een felle oorlog in de hemel van haar gedachten. Hoe kun je ooit je vaste overtuigingen veranderen? Maar de engel Michaël krijgt het voor elkaar. Hij slingert de machtige, rode draak uit de hemel.
De kersverse moeder vlucht naar de woestijn. Door gebed en meditatie hoopt zij op het wonder. Op contact met haar zoon en verbinding met zijn vader. De draak blijft haar echter stalken en achtervolgen. Hij geeft zijn missie van illusie niet zomaar op. In zijn kielzog sleept hij twee beesten mee. Het eerste beest komt uit de zee tevoorschijn. En het tweede beest uit de aarde.
De hoer op het beest
In de hemel van haar gedachten is hij al weg. Er is daar geen plaats meer voor de draak. Daar is iets cruciaals en onomkeerbaars gebeurd. In haar denken heeft ze de knop omgezet. Ze wéét nu en ze is niet langer onwetend. Maar dat blijkt nog maar het begin. De draak heeft nog alle macht buiten de hemel van haar hoofd. Op de aarde van haar lijf en in de zee van haar karakter.
Het zeebeest lijkt sprekend op de draak. Ook hij heeft tien horens en zeven koppen. Hij ziet eruit als een luipaard met berenpoten. En zijn bek is als die van een hongerige leeuw. Dit beest is de uitdrukking van al haar emoties en gevoelens. Van alles wat haar valse overtuigingen hebben veroorzaakt. Wat al uit de hemel is verdreven, blijft nog lang hangen op aarde. Haar vroegere gedachten zitten nog volop in haar genen.
Allerlei emoties en trauma’s blijven haar achtervolgen en kwellen. Ze weet intussen heel goed dat ze liefde is en geen angst. Maar het moet nog doordringen tot in alle cellen van haar ziel. Hoe moeilijk is het om je pijnlijke gevoelens te transformeren! Haar emoties slepen haar mee en ze laat zich ook meevoeren. Voordat ze het weet zit ze te pronken op de rug van het zeebeest. De vrouw begint zich als een dronken hoer te gedragen. Zij die maagd is, blijkt veranderd in een publieke vrouw.
Dat is de tweede vrouw, de prostituee op de rug van het beest. Zij verkoopt haar ziel voor een glas rode drakenwijn. Zij zoekt haar heil buiten zichzelf, in de materie en de vormen. Zij doet alles wat de groei van haar spirituele zoon in de weg staat. En tegelijk is dat wat haar zoon achter de coulissen juist doet groeien. Door haar onstuimige en gedurfde leven verliest zij haar angsten. Ze beseft door haar leven los van God beter dan ooit wat echte liefde is. Maar ze is er nog niet, want het tweede beest maakt zijn opwachting.
De valse profeet
Dit beest uit de aarde ziet eruit als een jonge ram, een lam nog bijna. Hij ziet er niet angstaanjagend uit, verre van dat. Ik merk pas met wie ik te doen heb als de ram begint te praten. Hij spreekt met een brede grijns en belooft de mooiste dingen. En elke keer wanneer hij zijn beloftes breekt, palmt hij me weer in. Hij heeft er geen actieve herinneringen meer aan. Aan niets waarvan ik dacht dat de keurige ram het werkelijk meende. De ram representeert bij nader inzien precies hetzelfde als de draak.
De ram laat zien hoe gedachten en gevoelens doorwerken in mijn ziel. Valse gedachten leiden tot pijnlijke en destructieve gevoelens. En die valse gevoelens leiden op hun beurt tot een opgeblazen ego. Een ego met een meerder- of een minderwaardigheidscomplex. In het spoor van valse gedachten en gevoelens rijdt een trein. De trein die gedwongen is in hetzelfde spoor te blijven rijden. Het beest uit de aarde zijn mijn dwangmatige handelingen. Zij blijven mij het langst beheersen, op weg naar mijn nieuwe aarding.
Ook al weet ik wat liefde is, dit blijkt niet vanzelf uit mijn handelen. Het is een heel proces om hierin verder te groeien. Dat proces wordt beschreven en verbeeld door de Apocalyps. Het aardebeest houdt mij gevangen in mijn handelen. Het lijkt soms alsof het verlangen van de vrouw nooit waarheid wordt. Maar eens zal ze haar zoon omhelzen om hem nooit meer los te laten. Uiteindelijk worden draak en beesten beheersbaar voor de vrouw. Mijn verstoorde doen en laten komt steeds meer in lijn met mijn wil.
Het beest uit de aarde is een ‘valse profeet’. Hij heeft geld en macht, succes en bezit, het toppunt van illusie. Hij is bij uitstek het valse zelf van mijn ego. Hij staat tegenover mijn ware zelf, mijn pure goddelijke ik. Deze is intussen ook veel sterker geworden. Zo sterk dat ik merk dat er nieuwe patronen in mijn handelen zijn. Mijn ziel word steeds blinkender en transparanter. De moeder wordt uiteindelijk zelfs de bruid van haar volwassen zoon.
De bruid huwt haar zoon
De bruid is de derde vrouw die optreedt in de Apocalyps. Zij is door de hel gegaan en gaat nu samen met haar zoon de hemel in. Zij is de parel die schittert aan alle kanten. Zij is als een stad die niets onwaars meer in haar binnen laat komen. Zij leeft niet langer in het verleden of in de toekomst. Zij straalt alleen nog liefde uit en niets dan liefde. Zij is een kanaal van hemelse gaven en talenten geworden. Zij transformeert alles wat niét is in iets wat wél is.
Aan de poorten van mijn stad ligt daar nog steeds de draak. Hij ligt aan de ketting, maar soms komt hij nog even los. Dan word ik een moment betoverd door een nieuwe illusie. Door een ogenblik van angst, een verleiding, een twijfeling. Even gaan mijn overtuigingen weer met me aan de haal. Maar het lukt de draak niet meer om zijn beesten op mij los te laten. Ik heb al te veel gezien van de lichtkracht van mijn zoon. Geen onware gedachte kan nog doordringen tot mijn verlichte ziel.
