De verdwaalde engel
Een engel verliet de hemel en verdwaalde. Ze daalde neer op aarde en werd een stoffelijk wezen. Hard en pijnlijk was haar landing. Haar lijf werd zo stijf, dat het vanzelf versteende in een granieten standbeeld.
Een engel verliet de hemel en verdwaalde. Ze daalde neer op aarde en werd een stoffelijk wezen. Hard en pijnlijk was haar landing. Haar lijf werd zo stijf, dat het vanzelf versteende in een granieten standbeeld.
Een kunstenaar voelde zich niet gezien in wie hij was in zijn gevoelens en gedachten. Hij was namelijk zonder lichaam. Nu was hij gek op de geur van klei. Daar boetseerde hij beelden van. Hij genoot van hun veelvormigheid. Elke vorm was een uitdrukking van een van zijn ideeën.