Als je autonoom bent, laat je je gedrag niet afhangen van een voorschrift. Het is voor jou zelfs onmogelijk om je te schikken naar geschreven wetten, regels en dogma’s. Je kunt niet eens anders dan het unieke van de toestand van het moment in rekening brengen. Je kijkt in elke situatie opnieuw wat het beste is om te doen. Dat kan betekenen dat je vandaag het tegenovergestelde doet van wat je gisteren deed.
Als je autonoom bent, leef je niet in wat eerder gebeurd is of wat eventueel zou kunnen gebeuren. Je denkt en handelt bewust en alert in het hier-en-nu. Je bent geestelijk vrij en je leeft alleen vanuit liefde. Vrijheid zonder liefde is als een bord zonder eten. Vrijheid is de voorwaarde om liefde te proeven. Liefde is de bedoeling van alles. Ze heeft ontelbare vormen. Voor een autonoom is liefde de enige wet die telt. Liefde is tijdloos en kent geen verleden of toekomst. Liefde is alles wat er altijd is.
Vanwege de liefde kun je je als autonoom mens onmogelijk onderwerpen aan de macht van politici en juristen. Autonoom komt van het Griekse autos (zelf) en nomos (wet). Je bent jezelf tot wet. Als je autonoom bent, ben je je eigen wetgever en tegelijk je eigen rechter. Je kunt zelf heel goed afwegen en bepalen wat goed is om te doen of laten en je kunt in het licht daarvan ook je eigen gedrag heel goed beoordelen. Een autonoom is in bijbelse zin een rechtvaardige: iemand die vaardig en bekwaam is om te bepalen wat recht is.
Autonome mensen zijn de uitverkorenen die niet anders kunnen dan hun roeping te volgen om hun eigen weg te gaan. Pinksteren is oorspronkelijk het feest van de autonomen: vrijdenkende, liefdevolle en rechtvaardige mensen die hun eigen weg volgen. Zij zijn mannen en vrouwen die zelf nadenken en in hun hart weten wat goed is. Hun kompas is de heilige geest, een ander woord voor hun ware zelf. Het vuur van hun ware zelf brandt in hen en ze willen niets liever dan dat iedereen aangestoken wordt door dit vuur.
Het Pinksterfeest is het feest van de vrije mensen, die in het begin ‘mensen van de weg’ werden genoemd. Die weg is geen in beton gegoten stratenplan met veel wegwijzers en grenspaaltjes. Die weg is een smal, onbetreden en vaak gevaarlijk pad, waarvoor je lef en liefde nodig hebt om het te gaan. Autonome mensen weten dat ze het risico lopen om te worden geïntimideerd of onderdrukt, uitgesloten of opgesloten, gemarteld of gedood. Maar niets houdt hen tegen. Ze durven een eenling te zijn. Het is de vrijheid van de liefde die hen drijft.
Anthonie
https://t.me/herinnerjezelf